De Oude Kerk in Delft is een van de twee grote oude kerken in Delft. De andere is de Nieuwe Kerk. De kerk stamt uit 1246, maar is in de loop van de tijd verschillende malen verbouwd. De eerste uitbreiding was de toevoeging van zijbeuken en het koor. Daarna is de toren gebouwd, tussen de jaren 1325 en 1350.
Er was oorspronkelijk geen ruimte om de 75 meter hoge toren voor de kerk te bouwen omdat er een gracht voor de kerk lag. Deze gracht is toen omgelegd zodat er ruimte ontstond voor de bouw van de toren. Echter, al tijdens de bouw van de toren ging deze scheef staan door inklinking van de grond waarmee de gracht was gedempt. Omdat toen de rest van de toren weer recht is gebouwd, zit er een knik in de toren. In de 19de eeuw is zelfs overwogen om de toren gedeeltelijk af te breken omdat men de scheefstand gevaarlijk vond. Dit is gelukkig voorkomen.
Na de bouw van de toren zijn de zijbeuken opgehoogd, zodat deze dezelfde hoogte hadden als het middenschip. Later is het middenschip vernieuwd en verhoogd waardoor dit weer hoger was dan de zijbeuken.
In de 20ste eeuw is de kerk twee keer grondig gerestaureerd, als laatste tijdens de periode 1997-2000. Toen is onder meer het stucwerk vernieuwd en zijn de gebrandschilderde ramen gerestaureerd.
De toren bevat de grootste historische klok van Nederland: de Trinitasklok uit 1570, met een gewicht van zo'n 9.000 kilo. De klok wordt alleen bij speciale gelegenheden geluid omdat er anders schade aan de toren kan ontstaan.
Copyright © 2014-2023 Zeg BV Privacy Policy